De Hitlerjugend

Hoewel de Hilterjugend al in 1926 was opgericht, stelde deze lange tijd niet veel voor. In 1932, het laatste jaar van de Republiek van Weimar, had de Hitlerjugend slechts zo’n 100 000 leden. Dat was niet erg veel vergeleken met de ongeveer 10 miljoen leden van de Reichsausschluβ Deutscher Jugendverbände (De rijksorganisatie voor Duitse jeugdverenigingen). In geen enkel land ter wereld bestond toen een jeugdbeweging die zo vitaal en omvangrijk was als deze Jugendverbände. Maar Hitler hechtte grote waarde aan het nazificeren van deze jeugdbeweging, zodat na de machtsovername door de NSDAP daar snel verandering in zou komen.
Hitler benoemde in 1933 Baldur von Schirach tot Jugendführer des Deutschen Reiches (Jeugdleider van het Duitse Rijk). Onmiddellijk na deze benoeming ging Von Schirach tot actie over. De kantoren van de Reichsausschluβ Deutscher Jugendverbände werden bezet en het hoofd van die organisatie, generaal Vogt, werd botweg verjaagd. Ook admiraal Von Trotha, president van de Duitse Jeugdbonden, moest het veld ruimen. Alleen de katholieke jeugdorganisaties werden voorlopig gespaard, omdat Hitler met de rooms-katholieke kerk een concordaat gesloten had, waarbij onder andere was bepaald dat de rooms-katholieke jeugdorganisaties ongehinderd konden voortbestaan.

Toen Hitler echter in 1936 de wet over de Hitlerjugend uitvaardigde, moesten ook deze laatste
jeugdorganisaties plaats maken voor de Hitlerjugend, die vanaf toen de enige wettelijke organisatie was voor de Duitse jeugd.
Deze Hitlerjeugd zou sterk groeien, tot wel een aantal van circa 8,7 miljoen leden in eind 1938. Toch nog 4 miljoen jongeren wisten buiten de Hitlerjeugd te blijven, ondanks de zware straffen die ze hiermee riskeerden. Vanaf 1939 was lidmaatschap voor alle kinderen verplicht. Op het hoogtepunt omvatte de Hitlerjugend vrijwel de hele Duitse jeugd.
Na de Duitse capitulatie aan het einde van de Tweede Wereldoorlog zou de Hitlerjugend verboden worden.
Het doel van de Hitlerjugend
In een krantencommentaar stond een keer:

“Nooit kijkt de führer vriendelijker, nooit lacht hij zo, dan wanneer hij uitkijkt over zijn jeugd en hun stralende gezichten ziet.”

Hieruit blijkt dat de Duitse jeugd voor Hitler erg belangrijk was. Hij vergeleek hen met de zon en het licht. Von Schirach noemde de NSDAP eens de Partij van de Jeugd.
Jongens moesten al snel voorbereid worden op het leven van een Duits soldaat, die zonder na te denken de bevelen van de führer opvolgt. Meisjes moesten worden opgeleid tot gezonde vrouwen die moesten zorgen voor zoveel mogelijk arische kinderen. De jeugd moest bovenal worden bijgebracht dat sterven voor het vaderland het allerhoogste goed was en de hoogste eer die een man kon behalen de dood op het slagveld was. Eens zou die jeugd namelijk de leiding vormen van het Grootduitse Rijk en alles waarvoor het nationaal-socialisme zich zo had ingespannen. Het moest worden opgeleid om führer en Reich te dienen. Daarom hechtten de nationaal-socialisten grote waarde aan het vormen van een volgzame en met nazi-ideeën geïndoctrineerde jeugd.

Niet alleen op school moest de jeugd worden opgevoed in de geest van het nationaal-socialisme, maar ook in hun vrije tijd. Dat was het doel van de Hitlerjugend, alle jongeren in elke fase van hun ontwikkeling aan de nazi-staat te binden en te onderwerpen aan een gerichte indoctrinatie. In de wet over de Hitlerjeugd stond onder andere:

“De gehele Duitse jeugd wordt georganiseerd in de Hitlerjeugd. De Duitse jeugd zal niet alleen worden grootgebracht door gezin en school, maar ook lichamelijk, geestelijk en moreel worden opgevoegd binnen de Hitlerjeugd.”

Organisatie en activiteiten van de Hitlerjugend
Door de snelle groei van Hitlers jeugdorganisatie, was er behoefte aan een goede organisatie. Binnen korte tijd werd er een systeem ingevoerd dat inhield dat de NSDAP totale zeggenschap kreeg over de ontwikkeling van kinderen vanaf hun zesde. Tot hun achttiende werden jongens en meisjes georganiseerd in afdelingen van de HJ.